-
Haber7
Uluslararası İslam Fikir Vakfı ve İslam Düşünce Enstitüsü Başkanı, eski Diyanet İşleri Lideri Prof. Dr. Mehmet Görmez, Ayasofya-i Kebir Camiî Şerifi’nde 50 ülkeden İslam âliminin katıldığı Cuma hutbesinde, Gazze’de yaşanan insanlık trajedisine dair tarihi ve yürek burkan bir konuşma yaptı. Görmez, İslam dünyasının ve tüm insanlığın iki yıldır devam eden soykırım karşısındaki sessizliğini “hezimet” olarak nitelendirerek, “İnsanlığımız tükendi, imanımız sınıfta kaldı” tabirlerini kullandı.
GAZZE’DEKİ İSRAİL SOYKIRIMINI ANLATTI
Hutbesine Gazze’de yaşananların bir soykırım olduğunu vurgulayarak başlayan Görmez, yaşanan trajediyi çarpıcı bir lisanla özetledi:
“Aziz kardeşlerim, tam 2 yıl oldu. Biz her gece başımızı yastığa koyup, gözlerimizi kapatırken Gazzeli kardeşlerimizin semasında her gün vefat kusan silahlar, kaç katliamlar, kaç soykırımlar gerçekleştirdiler. Tam 2 yıl oldu. Biz çocuklarımızın, torunlarımızın ağlayışını teselli edip saçlarını okşarken Gazze’de bebekler yürümeyi öğrenemeden ölmeyi öğrendiler Tam 2 koca bahar geçti. Gazzeli anneler, güller, çiçekler toplamak yerine çocuklarının kesimlerini topladılar. Kanlı kefenlerini koklayarak teselli buldular. Tam 2 yıldır biz en az bin geceyi sabah ettik. Gazzeliler için her sabah kan ve ateşle başladı. Akşamlar vefat ve dehşetle geldi. Babalar konutlarına dönemedi. Dönecek konutları de kalmadı.
Aziz mü’min ve mü’mine kardeşlerim! Bu iki yıl yalnızca Gazze için değil bütün Müslümanlar için, bütün insanlık için tarihin en büyük imtihanı oldu. Biz 2 milyar İslam alemi, 8 milyar insanlık ailesi yalnızca zulmü ve vahşeti İzlemekle ve seyretmekle yetindik. Tekraren hezimete uğradık. İnsanlığımız tükendi. İmanımız sınıfta kaldı. Daima birlikte kardeşlerimizin parçalanışını, yakılışını toplu mezarlara gömülüşünü maalesef seyrettik.”
DÜNYANIN EN KISA HUTBESİNE DİKKAT ÇEKTİ
Mahcubiyetini lisana getiren Görmez, Gazze’de irat edilen “dünyanın en kısa hutbesi”ne atıfta bulundu. Görmez, “Birkaç hafta evvel Gazze’de bir hatip, ‘Ey beşerler ben açım, konuşma takatim yok. Siz de açsınız, dinlemeye gücünüz, mecaliniz yok. Kalkın namaz kılalım’ dedi” sözlerini kullanarak, bu kelamlar karşısında tüm Müslümanların mahcup olması gerektiğini vurguladı. “Artık kelamın bittiği yerdeyiz” diyen Görmez, Gazzelilere sözlerden, hutbelerden ve konferanslardan fazlasını borçlu olduğumuzu ilan etti.
DÖRT BÜYÜK MESAJ
Görmez, hutbesini dört bölüme hitap ederek şu çarpıcı iletileri verdi:
“Ayasofya’nın kubbesi altında oturan 50 ülkeden İslam alimleriyle birlikte bu minberden dört topluluğa dört iletisi tabir etmek istiyorum. Hepsinin ismine Birinci mesajım zalim ve katillere! Ey iki yıldır ahlak ve hukuk tanımadan yeryüzünü ifsat eden zalimler, ey kibirlerinin kiri ile ebedi hayatlarını yakanlar. Ey habis güç İktidarlarıyla zehirlenenler, siyonistler! artık isminizi rahatlıkla Allah düşmanı ve insanlık düşmanı koyabiliriz. Israrla bu sıfatı hak ettiğinizi siz bütün dünyaya yine gösterdiniz. Cehennemi hak ettiğinizi kanıtladınız. ‘Zalimler için yaşasın cehennem’ dedirttiniz bütün insanlığa. Siz ne berbat bir seçim yaptınız? Ne acınası bir akıbeti hak ettiniz? Âlâ bilin ki Allah yarına bırakır, Ancak Bırakmaz. Habis zaferleriniz ile feci akıbetiniz inanın birbirine işte şu iki parmağın kadar yakındır. Haydi artık bize söyleyin, o ilahlık taslayan firavunlarınız nerede? İbrahimleri yakmaya teşebbüs eden nemrutlarınız nerede? Azgınlığa sapan İsim ve Semud kavmi nerede? Mekke sıcağında müminleri azap eden geçiren Ebu Cehiller, Ebu Lehebler nerede? Dahası hendeklerde Tevhid ehlini ateşe atan Ashab-ı Uhdud artık nerede? Aslında siz işgal ettiğiniz Filistin’de kendi akıbetinizi hazırlıyorsunuz. Önümüzdeki yüzyıllar için tarihte olduğu üzere bir defa daha zillet dokümanınızı imzalıyorsunuz Dünyanın hiçbir yerinde başınızı dik gezemeyeceksiniz. Kendinize tekrar yurt aramaya başlayacaksınız. Her yerde rezil, her yerde zelil olarak dolaşacaksınız.
İkinci ileti İslam ümmetine Ve hassaten mazlum Gazze’nin kapı komşularına! Siz ey İslam ümmeti, ey mazlum Gazze’nin tüm komşuları, ey hürriyeti ubudiyetin kuralı bilenler. Ey vatanlarını iman üzerine kuranlar! Artık soralım kendimize; Filistinlilerle ortamıza ördüğümüz duvarlar kimi tutsak ediyor? Gazze’yi mi yoksa bizi mi? Ah! O Refah Kapısı, Gazze’yi hepimizden ayıran kapı. Onları mı bizden ayırıyor, Yoksa ümmeti mi onlardan ayırıyor? O kapı kapalı kaldıkça Müslümanlar birbirlerinin yüzüne nasıl bakabiliyorlar? Artık bütün hudutları kaldırmanın vakti gelmedi mi? Bütün Müslümanların açlıkla ve susuzlukla Pençeleşen kardeşlerinin imdadına yetişme vakti gelmedi mi? Vallahi tekrar soruyorum. Tekrar söylüyorum. Siyasi hesaplar, diplomatik istikrarlar, güç siyasetleri hiç kimseyi ahiretteki hesaptan Sonları aşmayıp da ne yapacağız ki? Artık Gazze’nin sonu yok. Artık Gazze bir coğrafya kesimi değil. Boynumuza vebaldir, yüreğimize zevaldir. Artık Gazze, ötede bir toprak değil. Samimiyetsizliğimizin kan karnesi oldu. Korkaklığımızın acı dokümanına dönüştü.
Ve üçüncü ileti bütün insanlık ailesine. Ey ademoğulları! Ey yeryüzü halkları! Uyuyan ya da uyutulmuş vicdanlarınızı uyandır hepiniz halklar ve yöneticiler insan kardeşlerinizin insanlık dışı katledilişini seyretmeyiniz. Lakin çok az sayıda vicdan ehli Gazze sayesinde yine dirildi, varlığında mana buldu. İnsan olmanın hissini tattı. Gazze’nin direnişi, Gazzelilerin dik duruşu, İslam’ın hakikatinin hala insanlık için bir umut olduğunu gösterdi. Tüm insanlık teminatlarının bir bir çöktüğünü gördü. Savunması olduklarını fark etti. Güvendikleri siyasal aktörlerin ikiyüzlü acizliğiyle yüzleşti. Eline Avrupa’nın kentlerinde, başşehirlerinde Filistin bayrağı alan herkes fakat herkes kendi vicdanlarına, yeni bir yurt arayışına çıktı. Ve Bugünlerde bu ses neredeyse İslam dünyasını geride bırakacak halde yükseliyor.
Ve son olarak son ileti Gazze halkına. Ey Gazze halkı size lakin iki cihan güneşi efendimiz Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellemin Ammar bin Yasir ailesine söylediği kelamı söyleyebilirim; “Sabredin ey Yasir ailesi size vadedilen cennettir.” Sabredin Gazze halkı, size vadedilen cennettir. Umudunuz yalnız Allah olsun. Bize Allah’ı umut bilmeyi siz öğrettiniz. Vücutlarınız parçalanırken, şehitleriniz bombalanırken, konutlarınız yağmalanırken Allah’la birlikte olmayı siz bize öğrettiniz. Sabrın ateşinde pişsen asaletinizi bir bayrak üzere insanlığın gönderine siz diktiniz. Artık kimsenin gücü yetmez, o bayrağı oradan indirmeye. Mührünüz ebedidir. Şanınız bakidir. Size Hatırlatmamız gerekmiyor ancak siz bize hatırlattınız ki karanlığın en koyu anında doğar sabahlar. Belanın şiddetlendiği demlerde sıdkı ortaya çıkar sadıkların. Siz dünyaya gerçek insanlığın ne demek olduğunu Gösterdiniz. Ey Gazzeliler, babanız İbrahim tek başına bir ümmetti. Siz de bugün yalnız kaldınız. Emin olun ki Allah sizden, sizin bu samimi duruşunuzdan, birçok mümin ümmetler, kaç medeniyetler çıkaracaktır. Yetimleriniz, Fatihlerimiz Babanız İsmail bebekken açlık ve susuzluk çekti. Fakat Allah onun ayaklarının altından kıyamete kadar akacak bir zemzem serinliği çıkardı. Peygamberimiz Hz. Muhammed kuşatıldığı azap gördü Çocuklarını, yakınlarını kaybetti. Sonra Rabb’i ona verdi ve o da razı oldu.”
HUTBEYİ PEYGAMBERİMİZ’İN DUASI İLE BİTİRDİ
Mehmet Görmez, hutbesini Peygamber Efendimiz’in Taif’te taşlandığında yaptığı dua ile bitirdi. Görmez şu tabirlerde bulundu:
“Hutbemi Rahmet elçisinin Taif’ten kovulduğunda yaptığı yakarış ve iltica ile bitiriyorum; ‘Allah’ım güçsüzlüğümüzü ve çaresizliğimizi, beşerler nezdinde düştüğümüz hor ve hakir durumumuzu sana arz ediyoruz. Sana şikayet ediyoruz. Ey merhametlilerin, en merhametlisi bizi kimlerin eline bırakıyorsun? Sen bizi zalim düşmanların eline düşürme. Onları başımıza musallat etme ey Rabb’imiz üzerimize çöken bu musibet ve eziyetler şayet bize karşı bir gazabından değilse çektiğimiz bütün ezalara aldırış etmeyiz. Hepsine tahammül ederiz Ey Rabb’imiz bütün zulmetleri aydınlatan ışığına sığınıyoruz. Dünyayı ve ahireti sulhu selama çeviren gazabını bizden alacak ana sığınıyoruz. Ey Rabb’imiz sen hoşnut oluncaya kadar senden af diliyoruz. Tövbe diliyoruz. Istiğfarda bulunuyoruz. Biliyoruz ki güç ve kuvvet fakat sendedir.”
