Müzik kariyerine bir de tiyatro sahnesindeki başarılarını ekleyen Su Sonia ile son teklisi “Beyhude”yi konuştuk.
Su Sonia yeni teklisi “Beyhude” ile içinden çıkamadığı düşüncüler ile dinleyicilere çabaların anlamsızlığını anlatıyor. Şarkıda Sonia’ya karakteristik akışıyla yerli hip hop sahnesinin en özgün kişiliklerinden Aga B eşlik ediyor. Su Sonia ile Beyhude’yi ve şarkıda hissedilen bulanık durumun toplumsal yansımasını konuştuk.
– R&B altyapısında hafif rock tınıları ile doyurucu bir parça. Aga B’nin bölümü ise şarkıya karakteristik ve karanlık bir ton eklemiş…
Tekrar tekrar dinliyorum, hislerime tercüman sanırım. “Yeni en sevdiğim parçan bu oldu” gibi yorumlar aldım arkadaşlarım ve dinleyenlerden. İçime sinen ve benim önemli bir yanımı çok güzel anlatan bir parça o yüzden bu yorumlar daha da mutluluk verici. Buradan bir daha şarkının yaratıcısı Emrecan Ağtaş’a teşekkür edeyim.
– “Bulanık bir zihin”, hem “Beyhude”de hem de önceki teklin “Paraşüt”te en çarpıcı unsur… Zihnini neler bulandırıyor?
Bu sorunun yanıtı iki yönlü kesinlikle. Dış dünyada zihnimi bulandırmaya çalışan ve bulandırmayı değil ama bunaltmayı başaran çok şey var ama günün sonunda zihnimi en çok kendim bulandırıyorum. Toplumsal olarak baktığımda ise aksine herkesi fikrinden, duruşundan, her hareketinden çok fazla emin görüyorum. İnanılmaz bir kutuplaşma ve kendisi veya kendi cenahı dışında herkes ve her şeyi suçlayan bir netlik var. Belki de toplumsal olarak kendimize ve benzerlerimize bakıp biraz bulanmaya ihtiyacımız olabilir. Ama bu cümleleri okuyanların çoğu kendisi dışında herkesin kast edildiğini düşünecektir diye düşünmeden de duramıyorum. (Gülüyor) Nasıl bu kadar eminiz?
TİYATRODA YÜKSELİYOR
– Dans, müzik ve tiyatro.. Sanatın birbirini destekleyen ama farklı disiplinlerinde çalışırken görüyoruz seni. En son da Okan Bayülgen’in yazıp yönettiği Richard ile sahnedesin…
Aslında tiyatro maceram Akbank Sanat ile Zorlu PSM prodüksiyonu “Peter Pan ve Varolmayan Ülke” müzikalinde Tinkerbell’i oynamamla başladı. Peter Pan’la ilgili sohbet etmek için Okan Bayülgen bizi programına davet etti, tanıştık ve sonrasında da Richard ekibine dahil olmamı teklif etti. Oldukça aykırı ve yaratıcı bir iş olacağı daha yazım aşamasından belliydi ki öyle de oldu. En son geçtiğimiz cumartesi Harbiye Açıkhava’da 4 bin kişiye oynadık, çok mutluyuz. Richard, üçüncü oyunum oldu parçası olmaktan büyük keyif alıyorum. Şu an sezon tatilinde olan ekimde yeniden seyirciyle buluşturacağımız DasDas müzikali Dünya Yerinden Oynar ekibimizi de özledim. Kısacası, süreç benim için beklenmedik ama çok şey öğreniyorum ve öğrenmeye devam etmek istiyorum. Müzikal tiyatro sahnesini sevdim.
KAOSUMUZ KANIMA İŞLEMİŞ
– Nasıl bir kariyer düşlüyorsun? Daha önce Avrupa’da bir süre yaşadın. Türkiye’de yaşamanın en güzel ve en kötü yanı nedir? Türkiye’de kalmaya devam edecek misin?
Şu anki gibi çok yönlü, yeni alanlar, türler, tarzlar keşfeden, insanlara daha çok ulaşabildiğim bir kariyer düşlüyorum. Aynı zamanda kültür sanattan, müzikten rahatça geçinip birikim yapabildiğim, insanlara rahatlıkla destek olabildiğim bir kariyer de hedefliyorum. Bu sektörler her zaman zor ancak genel ekonomik krizin üzerine ek kısıtlamalar ve engeller her şeyi daha da zorlaştırıyor. Türkiye’de yaşamanın en güzel yanı Türkiye’de yaşamak. (Gülüyor) İki yıl Avrupa’nın çok güzel kentlerinde yaşadım ama buranın canlılığı, potansiyeli, ruhu en çok özlediğim şeyler oldu. Ben aşırı düzen sevmiyorum, sanırım kaosumuz kanıma işlemiş (Gülüyor). Türkiye’de yaşamanın en kötü yanı da Türkiye’de yaşamak, potansiyelimizin, doğanın, ülkesinde kalmak isteyen ama seçeneksiz bırakılmış hisseden genç insanların kısa vadeli planlar için harcanabilir olduğunu görmek insanı yoruyor. Sahne sanatlarıyla uğraşan Afro-Türk bir kadın olarak yaşamanın zorluklarına değinmiyorum bile. Yine de Türkiye’de kalmaya devam edeceğim. Buradan gidince tüm sorunlarımın çözülmeyeceğinin farkındayım. Orta vadede ABD ve Avrupa’ya gidip gelmeli bir düzen de hayal ediyorum bakalım zaman neler gösterecek.
