İsrail’in hudut kapılarını kapatıp yardım girişini engelleyerek kıtlığa sürüklediği Gazze Şeridi’nde doğuştan beyin atrofisi (beyin küçülmesi) hastası olan 10 yaşındaki Nafız Muhammed Nasr, açlık ve yetersiz beslenme nedeniyle 8 kiloluk bir iskelete dönüştü.
İsrail’in Gazze’de uyguladığı soykırımın ikinci yılı biterken, Filistinliler çağdaş tarihin gördüğü en berbat ve yırtıcı akınlara maruz kalıyor ve insan onuruna yakışmayan kurallarda yaşamak zorunda bırakılıyor.
İsrail, Gazze’de “aç ve susuz bırakma, öldürme, yerinden etme, alıkoyma, azap etme, eğitim ve sıhhat üzere en temel haklardan yoksun bırakma” üzere daha sayılamayacak hataları Filistinlilere karşı silah olarak kullanıyor.
İki yıldır tüm bu savaş cürümlerine maruz kalan Gazze’de yaşananlardan en çok çocuklar etkileniyor.
İsrail, Gazze’deki soykırımını yalnızca ağır silahlar ve bombalarla değil açlığı da silah olarak kullanarak genişletmeye devam ediyor. Bugüne kadar yüzlerce Filistinlinin açlıkla uğraşta yenik düştüğü Gazze’de, 154’ü çocuk olmak üzere 459 kişi açlıktan hayatını kaybetti.
Yetersiz beslenme nedeniyle bir deri bir kemiğe dönmüş çocuklar, kendilerini bekleyen “kaçınılmaz sona” gerçek her gün biraz daha yaklaşırken, çocukları gözlerinin önünde eriyen Gazzeli anneler kahroluyor.
GAZZELİ ANNE, 8 KİLOYA DÜŞEN OĞLUNU TAŞIMAYA BİLE KORKUYOR
Gazze Şeridi’nin orta kısmındaki Nusayrat Mülteci Kampı’nda bir çadırda yaşayan beyin atrofisi hastası 10 yaşındaki Nafız Muhammed Nasr, besin ve ilaç yetersizliği nedeniyle artık yürüyemiyor.
Küçük vücudu neredeyse kemik yığınına dönen Nafız, yaşına nazaran ortalama 30 kilogram olması gerekirken şu an sırf 8 kilogram.
İsrail taarruzları nedeniyle Tuffah Mahallesindeki konutlarını terk ederek Nusayrat Mülteci Kampında bir çadıra sığınan 7 çocuklu Rim Nasr, oğlunun durumuyla ilgili yaşadığı çaresizliği anlattı:
“Oğlumu hastaneye götürüyorum. Bir kaç gün evvel Aksa Şehitleri Hastanesi’ne götürdüm. Tabipler ‘ilaç olmadığı için yapabileceğimiz bir şey yok’ diyor ve yalnızca serum veriyor. O da su üzere bir şey, hiç yarar etmiyor. Ellerine ve ayaklarına dokununca acı çekiyor. Kemikleri çok ince. Oğlumu tutup kaldırmaya kalksam kemikleri kırılacak diye korkuyorum.”
10 YAŞINDAKİ NAFIZ, 4 AYLIK BİR BEBEĞE DÖNÜŞTÜ
Akut yetersiz beslenme sorunu yaşayan oğlunun savaştan evvel yiyip içtiğini ve yürüdüğünü söyleyen Rim, “Eskiden kilosu düzgündü. Konuşmuyordu lakin ‘anne baba’ diyordu. Olağan bir çocuktan farksızdı. Savaş başladığından beri yürüme yetisini de kaybetti. 4 aylık bebek üzere, ayakta duramıyor ve düşüyor.” dedi.
Acılı anne, “Savaşın ikinci yılındayız ve oğlum ne halden ne hale geldi. Çok değişti. Hastaneye her götürdüğümde kilo verdi diyorlar. Ölmüş üzere hissediyorum. Oğlum için içim kan ağlıyor. Tedavi olmasını ve olağan çocuklar üzere yürümesini istiyorum.” kelamlarıyla yaşadığı çaresizliği lisana getirdi.









