Dünyaca ünlü piyanist Fazıl Say, İsrail’in Gazze’deki katliamlara ait isyanını lisana getirdi. Filistinli sivillerin katledilmesine karşı durduğu için sansüre uğradığını da kelamlarına ekleyen müzisyen, toplumsal medya hesabından açıklama yaptı.
Piyanist ve bestekar Fazıl Say, kültür-sanat alanındaki sansür tartışmalarına ve Filistin’de sivillere yönelik hücumlara ait açıklama yaptı. Say, “Filistinli sivillerin katledilmesine karşı çıktığım için sansüre uğradım. Bildiğinizden çok daha fazla, çok daha ürkütücü, çok daha yalnız ” sözlerini kullandı.
FAZIL SAY’DAN SESSİZ KALANLARA TEPKİ
Say, toplumsal medya hesabından, kültür-sanat alanındaki sansür tartışmalarına ve Filistin’de sivillere yönelik ataklara ait paylaşım yaptı. Paylaşımında, “Filistin, Gazze, Avrupa, Kültür topluluğu, önyargılar, haksızlıklar… Not düştüm…”ifadelerini kullanan Say, yaşananlara sessiz kalanlara da reaksiyon gösterdi.
FAZIL SAY’IN INSTAGRAM HESABINDAN PAYLAŞTIĞI METNİN TAMAMI ŞU HALDE:
Kültür sanat dünyasında bahtsız sansürler yaşanıyor. Sansüre oldum muhtemel karşıyım, kimi kurumların “tepki beklediği” sert uygulamalar olabilir, bu lakin yanlış tarafa gidecektir, yanlış anlaşılacak aksi tepecektir, filanca müzisyenin konserini iptal ederek, onu suçlayarak, ırk, lisan, din, vatandaşlık üzere kavramların içinde yok ederek, bu reaksiyon hakikat lisana getirilmez.
“KENDİM FİLİSTİNLİ SİVİLLERİN KATLEDİLMESİNE KARŞI DURMUŞ OLDUĞUM İÇİN SANSÜR YEMİŞ BİRİYİM”
Kendim Filistinli sivillerin katledilmesine karşı durmuş olduğum için sansür yemiş biriyim ve bildiğinizden çok daha fazla. Çok daha ürkütücü. Çok daha yalnız…
Birbirimizi anlamalıyız, kültürü de kültürün varoluş sebebini de anlaşılır kılmalıyız. Tarkovski şöyle söylemiş, “Dünya eksiksiz olmadığı için sanat var.”
Bu hepimiz için geçerli, tüm beşerler için geçerli.
Batılı toplumlar bu yıllardaki Doğu, Batı düşmanlığından bezmeye başladılar, kimi şeyleri manaya basamağında ve Filistin konusundaki haksızlıkların farkındalığına varmış durumdalar. Evet İsrail’e büyük reaksiyon var. Ancak kültür sanat topluluğunda hissedilir bir değişiklik yok, onlar daha geriden geliyor, tahminen de o denli istiyorlar… Bu yalnızca güçten yana oldukları için mi ya da öteki faktörler mi var göreceğiz…
Herkese açık, herkese eşit bir anlayış sergilemiyorlar, adil olamıyorlar, her insan eşit diyemiyorlar, insan hakları kanunu olan “İnsan onuru dokunulmazdır” kavramını bile kale almıyorlar hatta çoktan unutmuşlar…
Bence bu durum dünyadaki kültür sanat topluluğu için çok makus bir durumdur, bu şovenist, tekdüze, tek gözlükle bakan, sadece görmek istediğini gören makus bir ayrımcılıktır özünde.
“ON BİNLERCE FİLİSTİNLİ SİVİLİN ÖLMESİNE GÖZ YUMULMAMALIDIR”
Yahudilere soykırım yapıldı diye 60 yıl akabinde Musevilerin bir soykırım yapması desteklenemez, desteklenmek zorunda kalınmamalıdır, on binlerce Filistinli sivilin ölmesine göz yumulmamalıdır. Siyasi olarak bunun aklı başında bir yolu olmalıdır. Her tarafı koruyan bir deva vardır. İnsanlardan yana olunmalıdır, insan hayatından yana olunmalıdır, çok kolay bir tabirle, “Yaşamaktan yana olmak” mevtten değil…
Yaşatmak ne büyük fazilet hâlbuki…
Dönem ruhu olarak güç bir evredeyiz… Şunu dersek sağ taraftan, şunu dersek sol taraftan yumruk yiyeceğimiz bir evredeyiz… Ve Batı’da gerçek hislerimizi, samimi kanılarımızı açıkça lisana getiremeyeceğimiz bir pozisyondayız… Korkuyoruz, ömür uzunluğu sansür yemekten… Ve korkmakta haklıyız… Çok yılın emeğini de yok etmelerinden, bunun ismi fikir özgürlüğü değil, bunun ismi demokrasi filan değil…
Anlamaları için kolay bir örnek verelim:
Sevgili konser izleyicisi;
Şu piyano taburesine o Gazzeli çocuk hayatı boyunca oturamayacak zira öldürdünüz, kim bilir tahminen de hepimizden daha âlâ o çocuk çalacaktı… Ne bir gelecek, ne bir eğitim hiçbir fırsatı olmadan öldü gitti.
Şu orkestradaki şu keman iskemlesine o Gazzeli beş yaşındaki çocuk tahminen oturacaktı, tahminen de o çocuk çok yetenekliydi?
…hayır oturamayacak, çoktan öldü, aslında bir geleceği yoktu, bir geleceği olmasına fırsat bile tanınmadı.
Şu salonda, şu dinleyicilerdeki şu ön sıradaki koltuğa o Gazzeli çocuk, ileride bir gün tahminen bilet alıp konser dinleyecekti, bu bile mümkün olmadı, öldü gitti zati, hiçbir geleceği hiçbir eğitimi, hiçbir kültürün olmasına fırsat tanınmamıştı, hayatı boyunca bir açık hava hapishanesinde çürüyüp giderken başına bombalar atıldı esasen.
“SESİNİZİ ÇIKARIN, BİR ŞEYLER YAPIN”
Peki;
Bunun kime, ne yararı var?
Kimin için düzgün bu?
Sizin için çok mu yeterli bu sayın Batılı aydınlar?
Mutlu mu oluyorsunuz bunu görünce?
“İyi ki öldü” mü diyorsunuz?
Ha pardon o hususta susuyorsunuz, pekala içinizden ne geçiyor?
“On binlerce çocuk yeterli ki öldü” mü diyorsunuz?
Buna inanmak istemiyorum,
Ama;
Gerçekçi olun.
Tüm bu kurumların çok daha çoğulcu yaklaşmasını, çok daha her beşerden yana hür ve özgür niyetten yana olmalarını görmek isteriz. Sesinizi çıkarın… Bir şeyler yapın…